Δωρεάν μεταφορικά για αγορές άνω των 30€!

Τα ψηλά βουνά

Τα ψηλά βουνά
Τα ψηλά βουνά
ΣΕΙΡΑ
Τα ψηλά βουνά
Τα ψηλά βουνά
Τα ψηλά βουνά

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Mια παρέα παιδιών που τελείωσαν το σχολείο αποφασίζουν να περάσουν μόνα τους τις καλοκαιρινές διακοπές στα ψηλά βουνά της Ευρυτανίας. Εκεί θα μάθουν να ζουν και να λειτουργούν σαν ομάδα: αντιμετωπίζουν τις καθημερινές ανάγκες και δυσκολίες, σέβονται ο ένας τον άλλο, λύνουν μαζί τα προβλήματά τους. Μαθαίνουν τη ζωή του βουνού και τις συνήθειες των άγριων ζώων, τις λαϊκές παραδόσεις και τους μύθους και γίνονται δάσκαλοι για τον Λάμπρο, το μικρό τσοπανόπουλο που διψάει για μάθηση. Το κλασικό αυτό βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου, με τις ολοζώντανες περιγραφές και το λεπτό χιούμορ, αποτελεί ένα από τα καλύτερα έργα της ελληνικής λογοτεχνίας.
  • ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
  • Κωδικός Προϊόντος: 16677
  • ISBN: 978-618-02-1912-8
  • Οικογένεια: ΜΙΝΩΑΣ ΕΛΛ.ΣΥΓΓΡΑΦ.
  • Κατηγορία: Πεζογραφία Κλασική Ελληνική
Ονομαστική τιμή εκδότη
Τιμή minoas.gr
Χωρίς ΦΠΑ: 11,03€

Διαθέσιμες Επιλογές

Χαρακτηριστικά
ISBN 978-618-02-1912-8
Αρ. Σελίδων 224
Βιβλιοδεσία ΚΑΛΥΜΜΑ
Διαστάσεις 23 x 140 x 205 mm
Εικονογράφος ΚΥΛΑΚΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Επιμελητής ΤΣΙΑΜΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
Ηλικία 8-12
Ημερομηνία έκδοσης 20/01/2011
Ημερομηνία Λανσαρίσματος 15/07/2021
Θέμα Κοινωνικό
Κατηγορία Πεζογραφία Κλασική Ελληνική
Κωδικός 16677
Οικογένεια ΜΙΝΩΑΣ ΕΛΛ.ΣΥΓΓΡΑΦ.
Σειρά Γαλάζια βιβλιοθήκη
Συγγραφέας ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
"Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1877-1940) γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Ευρυτανία, όπου εργαζόταν ως δάσκαλος ο πατέρας του. Δεκατριών χρονών εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Μετά το Γυμνάσιο γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, την οποία όμως δεν τελείωσε ποτέ. Παράλληλα, σπούδαζε ζωγραφική. Αφοσιώθηκε από νωρίς στη δημοσιογραφία (που ήταν το μεγάλο του πάθος), ως πολιτικός αρθρογράφος, χρονογράφος και συγγραφέας τεχνοκριτικών άρθρων. Από το 1912 έως το 1917 υπηρέτησε ως Νομάρχης στη Ζάκυνθο, στην Καλαμάτα και σε άλλες πόλεις. Στη συνέχεια διορίστηκε διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης, όπου παρέμεινε 20 χρόνια. Το 1923 έλαβε το Αριστείον των Γραμμάτων και Τεχνών και το 1938 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, καταλαμβάνοντας την έδρα της Λογοτεχνίας.